استقلال بوژو بیگانه با تاکتیک‌های دفاعی!
تیم فوتبال استقلال در دوران هدایت میودراگ بوژوویچ، در ۹ دیدار رسمی در لیگ برتر و لیگ نخبگان آسیا به میدان رفته است. حاصل این دیدارها، ۵ تساوی و ۴ باخت بوده که آمار نگران‌کننده‌ای برای آبی‌ها به شمار می‌رود. نکته عجیب دیگر در این آمار، تنها یک کلین‌شیت ثبت شده برای استقلال است، در حالی که آنها ۱۳ بار دروازه خود را بازشده دیده‌اند.
تنها موفقیت استقلال در بسته نگه‌داشتن دروازه‌اش در بازی رفت با النصر عربستان رقم خورد که این امر بیشتر به خاطر مهار‌های فوق‌العاده حسین حسینی بود. با این حال، این موضوع به وضوح نشان‌دهنده یک مشکل اساسی در دفاع تیمی استقلال است. در بسیاری از مسابقات، حسین حسینی به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شده، اما این نکته به تنهایی نمی‌تواند نواقص دفاعی تیم را پوشش دهد.
تک به تک شدن بازیکنان حریف، به ویژه در شرایطی که داریوش شجاعیان با عبور از سی‌سال به راحتی به دروازه استقلال نزدیک می‌شود، نشان‌دهنده ضعف در چیدمان و سازماندهی دفاعی این تیم است. به نظر می‌رسد که تیم‌های حریف به راحتی می‌توانند از عمق دفاع استقلال بهره‌برداری کنند و این مسئله نگرانی‌های بیشتری را به وجود آورده است.
علی‌رغم این مشکلات، استقلال نفرات مطرحی در خط دفاع و پست هافبک دفاعی دارد. اگر بوژوویچ بتواند با چیدمان مناسب و توزیع درست مسئولیت‌های فردی، دفاع تیمی را تقویت کند، ممکن است راه‌های نفوذ تیم‌های حریف به شدت محدود شود. اما سوالی که مطرح می‌شود این است که ساختار خط دفاعی استقلال فدای کدام تاکتیک شده است؟ نتیجه‌گرایی که وجود ندارد، یا بازی زیبا که تنها در چند دقیقه از این مسابقات دیده شده است؟
مسابقات جام حذفی شرایط خاصی دارد که در آن استفاده از تک موقعیت‌ها، حفظ تک گل و در کل فوتبال اقتصادی می‌تواند یک تیم را به قهرمانی برساند. این در حالی است که آبی‌ها با این شیوه بیگانه‌اند و حتی از گل زودهنگام مقابل هوادار هم نتوانستند پیش از چند دقیقه حفظ کنند. با توجه به این چالش‌ها، استقلال باید هر چه سریع‌تر به اصلاح نقاط ضعف خود بپردازد و با بازی‌های آینده، خود را به موقعیت‌های بهتری برساند.
